ప్రేమకళ
(రెండవ భాగం)
అతడి కర్తవ్యం
మృగయావినోదానికి (వేట) అధి దేవతను జయజయధ్వానాలతో ప్రస్తుతించండి!
మరలా ప్రస్తుతించండి!
నేను కోరుకునే బహుమతి నా వలలో చిక్కింది.
సంతోషిస్తున్న ప్రేమికులంతా విజయచిహ్నంగా పల్లవకిరీటాన్ని (ఆకులతో చేసిన కిరీటం) నా నుదుటన ఉంచండి.
ఆస్క్రా ప్రాంతపు కవి హెసాయిడ్కన్నా, మేనియా ప్రాంతపు కవి ఆ ముసలి గుడ్డి హోమర్ కన్నా నన్ను ఉన్నతుడిగా భావించండి.
యుద్ధకాముక అమిక్లె ప్రాంతం నుండి తను చెరబట్టిన వధువుతో కలిసి తెల్లటి తెరచాపలెత్తి నౌకాయానం చేసిన అపరిచితుడైన పారిస్ ఇలాంటివాడే.
(ట్రాయ్ యువరాజైన పారిస్ స్పార్టాకి అతిథిగా వెళ్ళాడు. స్పార్టా దేశపు రాణి, అపురూప సౌందర్యరాశి అయిన హెలెన్ను అంతఃపురంలో రాజులేని సమయంలో అపహరించిన పారిస్ ఒక నౌకలో ఆమెను ట్రాయ్ నగరానికి తీసుకువెళ్ళాడు. స్పార్టాలోని ఓ జనావాసం పేరు అమిక్లే.)
ఓ హిప్పోడామియా!
నీ స్వదేశం నుండి నిన్ను విజయరథంలో ఎంతో దూరం తీసుకువచ్చిన పెలోప్స్ కూడా ఇలాంటివాడే.
(హిప్పోడామియా తండ్రిని రథం నడిపే పోటీలలో ఓడించిన పెలోప్స్ ఆమెను చేబట్టి తనతో తీసుకువెళ్ళాడు.)
యువకుడా! ఎందుకు తొందర పడుతున్నావు?
నీ నౌకాయానం ఇంకా అలలు లేని నిశ్చల సముద్రంలోనే ఉంది.
నేను నిన్ను తోడ్కొనివెళుతున్న తీరం ఇంకా చాలా దూరం ఉంది.
నా కవితలు నీ ప్రియురాలిని నీ చేతులలోకి తెచ్చాయి; కానీ అది చాలదు.
ఆమెను ఎలా గెలుచుకోవాలో నా విద్య నీకు నేర్పింది.
గెలుపొందిన ఆమెను ఎలా పదిలం చేసుకోవాలో కూడా నీకు తప్పక నేర్పాలి.
విజయాలు పొందడం చాలా గొప్ప, అయితే వాటిని నిలుపుకోవడం మరింత గొప్ప.
ముందరిది ఒక్కోసారి యాదృచ్ఛికంగా జరగవచ్చు, కానీ తరువాతది ఎప్పుడూ నైపుణ్యం ఉంటేనే జరుగుతుంది.
వీనస్, మరియు ఆమె కొడుకువైన నీవు; ఎప్పుడైనా నా మీద మీ కృపాదృక్కులు ప్రసరింపజేసారూ అంటే అది మరెప్పుడో కాదు ఇప్పుడే. నాకు మీ చేయూత కావలసినది ఇప్పుడే.
(భారతీయ పురాణాలలో ప్రేమకు అధిదేవతలైన రతీ మన్మథులు భార్యాభర్తలు; కానీ గ్రీకు పురాణాలలోని ప్రేమ దేవతలైన ఆఫ్రోడైట్ మరియు ఎరోస్, లేక రోమన్ పురాణాలలోని వీనస్ మరియు క్యుపిడ్‌లు తల్లీకొడుకులు. ఇందులో వీనస్ లేక ఆఫ్రోడైట్ యవ్వనంలో ఉంటే ఆమె కొడుకైన క్యుపిడ్ లేక ఎరోస్ పసిబాలుడు.)
విజ్ఞాన దేవతవైన ఎరాటో! నిన్ను కూడా నేను ఆవాహన చేస్తున్నాను. ఎందుకంటే నీ పేరు ప్రేమ దేవుడైన ఎరోస్ నుండే వచ్చింది.
(గ్రీకు పురాణాలలో తొమ్మిది మంది విజ్ఞాన దేవతలు ఉన్నారు. వీరంతా స్త్రీలు. వీరిలో ప్రేమ కవిత్వం చెప్పే విజ్ఞాన దేవత పేరు ఎరాటో)
నేను తల పోస్తున్న కార్యం చాలా గొప్పది.
ప్రేమ దేవుడైన ఆ చంచల బాలుడిని ఎలా బందీ చేయాలన్నదానిని నేను చెప్పబోతున్నాను. ఈ విశాల ప్రపంచంలో అతడు అటునిటు ద్రిమ్మరి వలే తిరుగుతుంటాడు. అతడు చాలా తేలికగా ఉంటాడు, పైగా ఎగరడానికి రెక్కలు కూడా ఉన్నాయి. అతడిని చరించకుండా ఆపడం చాలా కష్టం.
(క్రీట్ దేశపు రాజు మైనస్. అతని రాణి ఫసిఫె. ఆమె ఒక ఎద్దుని మోహించి దానితో కూడి సగం మనిషి, సగం ఎద్దు రూపంలో ఉండే మినోటార్ అనే ఒక బిడ్డను కంటుంది. దీనితో కోపించిన మైనస్ నిర్మాణశిల్పి (Architect) అయిన డెడాలస్తో ఒక జాలమందిరాన్ని (Labyrinth) నిర్మింపజేసి దానిలో మినోటార్‌ను బంధిస్తాడు.
డెడాలస్ ఏథెన్స్ నుండి పారిపోయి వచ్చి క్రీట్లో ఆశ్రయం పొందుతుంటాడు.
ఆ జాలమందిరం గురించి ప్రజలకు తెలియకూడదనుకున్న మైనస్ దానిని నిర్మించిన డెడాలస్‌ను, అతడి కొడుకైన ఇకారస్‌ను ఓ చోట బంధిస్తాడు. అయితే డెడాలస్ తన నిర్మాణ కౌశలాన్నంతా ఉపయోగించి తయారుచేసిన మైనపు రెక్కల సాయంతో తన కొడుకుతో పాటుగా అక్కడ నుండి తప్పించుకుంటాడు. )
తన విదేశీ అతిథి తప్పించుకోడానికి అవకాశమున్న ప్రతిదారినీ మైనస్ (Minos) మూసివేశాడు. అయినా కూడా అతడు సాహసించి మైనపు రెక్కలతో ఓ దారిని వెతుక్కున్నాడు. తన తల్లి చేసిన తప్పువల్ల జన్మించిన సగం మనిషి, సగం ఎద్దుగా ఉన్న ఆ వింతజీవిని ఖైదుచేసిన డెడాలస్ మైనస్తో ఇలా పలికాడు.
"ధర్మనిరతుడవైన ఓ రాజా! నా ప్రవాసానికి ముగింపు పలుకు. నా జన్మభూమి నా అస్థికలను స్వీకరించనీయి. కౄరమైన విధి నన్ను నా దేశంలో బ్రతకనీయలేదు, కనీసం నాకు అక్కడ చావునన్నా అనుగ్రహించు.
నాసేవలు చాలవనుకుంటే నాకొడుకునైనా స్వదేశం తిరిగి వెళ్ళనీయి. ఒకవేళ నీకు యువకునిమీద జాలికలుగకపోతే కనీసం ఈ వృద్ధుడినైనా కరుణించు."
ఆ విధంగా డెడాలస్ వేడుకొన్నాడు. అయితే మైనస్ హృదయాన్ని తాకడానికి పలికిన ఈ మాటలు మరియు ఇలాంటివే అనేక ఇతర మాటలు అన్నీ వృధాప్రయాసే అయ్యాయి.
అతడి వేడికోళ్ళను మైనస్ అసలు వినిపించుకోలేదు. అవి అతడిని ఏమాత్రం కదిలించలేకపోయాయి.
తన వేడికోళ్ళ వలన ఎలాంటి ఉపయోగం లేదని తెలుసుకున్న అతడు తనలో తాను ఇలా అనుకున్నాడు.
“చూడూ! నీ సృజనాత్మకతను నిరూపించుకోవడానికి నిజానికి ఇది నీకొక అవకాశం. మైనస్ భూమిని శాసిస్తాడు, మైనస్ సముద్రాన్ని శాసిస్తాడు. కనుక వాటిద్వారా తప్పించుకోచూడటం వల్ల ఉపయోగం లేదు. ఇక మిగిలింది ఆకాశమే. ఆ ఆకాశం గుండా నాకొక మార్గాన్ని ఏర్పరుచుకుంటాను.
మహోన్నతుడవైన ఓ ఇంద్రా! నా ఈ దుడుకుతనాన్ని మన్నించు. ఆకాశాన దేవతల నివాసాల ఎత్తువరకు రావాలనేది నా ఉద్దేశం కాదు. అయితే నిర్దయుడైన ప్రభువునుండి తప్పించుకోవడానికి నాకున్నది ఒక్కటే మార్గం, ఒకేఒక్క మార్గం.
ఒకవేళ పాతాళంలోగుండా ఏదైనా దారి ఉంటే, దానిలోగుండా వెళ్ళడానికి కూడా నేను భయపడేవాడిని కాదు.
నా సహజత్వానికి భిన్నంగా వ్యవహరించే శక్తిని నాకు ప్రసాదించు.”
కష్టాలు తరచూ సృజనకు దారితీస్తాయి. ఎవరైనా, ఎప్పుడైనా అనుకున్నారా మానవుడు ఆకాశంగుండా ప్రయాణిస్తాడని. అయితే ఇది నిజం. డెడాలస్ పక్షి ఈకలను తెడ్లవలే పేర్చి రెక్కలను తయారు చేశాడు. అవి చెదిరిపోకుండా దారంతో కుట్టి, మంటలో కరిగించిన మైనంతో ఆ రెక్కల క్రిందిభాగానికి పూతవేశాడు.
మరిప్పుడు నూతనమైన మరియు అద్భుతమైన ఆ పనితనం పూర్తి అయినది. డెడాలస్ కొడుకు చిరునవ్వుతో ఆ ఈకలను, ఆ మైనాన్ని స్పృశించాడు. అయితే ఆ రెక్కలు తన భుజాల కొరకే తయారుగా ఉన్నాయని అతడికి తెలియదు.
అతడి తండ్రి వాటి గురించి ఇలా చెప్పాడు. “ఇదిగో చూడు! మనలను స్వదేశానికి తీసుకువెళ్ళే సాధనాలు ఇవే. వీటిద్వారానే మనం మైనస్ బారినుండి తప్పించుకుంటాము. మైనస్ మనకున్న అన్ని దారులను మూసివేయగలిగాడేమోగానీ, ఆకాశమార్గాలను మాత్రం అతడు మూసివేయలేడు.
నా ఈ పనితనంద్వారా గగనంలోకి చొచ్చుకెళ్ళడం నీకు సాధ్యమవుతుంది.
అయితే తారామండలంలోని టెగియా కన్యవైపు గానీ, ఖడ్గదారియైన ఓరియన్వైపు గానీ నీ చూపు మరలకుండా జాగ్రత్త వహించు. నా ప్రయాణమార్గాన్ని నీవు అనుసరించు. నేను ముందుండి ప్రయాణిస్తాను. నన్ను అనుసరించడంతో తృప్తిపడు. నీకు మార్గం చూపడానికి నేనుండగా నీకెలాంటి భయం ఉండదు.
మన గగనప్రయాణంలో మనం గనుక పైపైకి ఎగిరి సూర్యుని సమీపించినట్లైతే మన రెక్కలకున్న మైనం వేడిమిని తట్టుకోలేదు; అలాగే మరీ క్రింద ఎగిరినట్లైతే సముద్రపుతేమకు మన రెక్కలు బరువు పెరిగి వాటిని మనం కదిలించలేనంతటి భారంగా మారతాయి.
కనుక మధ్యన ఉన్న మార్గంలో ఎగురు; కుమారా! అలాగే వీచే గాలి గురించి కూడా జాగ్రత్త వహించు. అది ఏ వైపుకు వీస్తుందో ఆవైపుకే నీవు పయనించు.”
ఆ విధంగా పలికి అతడు ఆ రెక్కలను తన కుమారుని లేత భుజాలమీద అమర్చాడు. తదుపరి కొత్తగా రెక్కలొచ్చిన తన దుర్బలమైన పిల్లలకు ఎగరడమెలాగో తల్లిపక్షి నేర్పినట్లుగా ఆ రెక్కలను ఎలా కదిలించాలో అతనికి చూపాడు.
ఆమీదట, తన భుజాలకు కూడా రెక్కలను అమర్చుకుని, కొంత ఆతురతతో, కొంత భయంతో తెలియని దారిలో పయనానికి సిద్ధమయ్యాడు.
తన ప్రయాణాన్ని ఆరంభించడానికి ముందు అతడు తన కొడుకుని ముద్దాడాడు. ఆ సమయంలో ఆ వృద్ధుని చెంపలమీద అశృధారలు అప్రయత్నంగా జాలువారాయి.
అక్కడికి సమీపంలోనే పర్వతం కన్నా ఎత్తు తక్కువగానూ, మైదాన ప్రాంతం కన్నా ఎత్తుగానూ ఉండే ఓ కొండ ఉన్నది. అక్కడినుండే వారు తమ దయనీయ గగనప్రయాణాన్ని ఆరంభించారు.
డెడాలస్ ఓ వైపు తన రెక్కలను కదిలిస్తూనే వెనుతిరిగి తన కొడుకు రెక్కలవైపు కూడా చూస్తున్నాడు. అయినాకూడా తన ప్రయాణమార్గం సాఫీగా ఉండేటట్లు చూసుకుంటున్నాడు.
మొదట తమ గగనయానంలోని కొత్తదనం వారిని సంభ్రమాశ్చర్యాలకు గురిచేసింది. కాసేపటికి ఇకారస్ భయాన్నంతా పక్కనబెట్టి మరింత వేగంగా, మరింత ధైర్యంగా ఎగరనారంభించాడు.
ఒక జాలరి చేపను పట్టబోతూ వీరిని చూచి తన గాలాన్ని చేజార్చుకున్నాడు.
అంతలోనే వారు సమోస్ ద్వీపాన్ని దాటేశారు.
వారు ప్రయాణించిన మార్గానికి ఎడమవైపున నాక్సస్, పారోస్ ద్వీపాలు మరియు అపోలో దేవతకు ప్రియమైన డెలోస్ ద్వీపం ఉన్నాయి;
అలాగే కుడివైపున లెబింథొస్ ద్వీపం, దట్టమైన అడవులున్న కలిమ్న ద్వీపం మరియు సమృద్ధిగా చేపలున్న కొలనులు చుట్టూ ఉండే ఆస్టిపాలే ద్వీపం ఉన్నాయి.
అంతలో ఇకారస్, యువతకు సహజంగా ఉండే నిర్లక్ష్యధోరణితో దుందుడుకుతనం పెరిగిపోయి, తన తండ్రిని వెనక వదిలేసి మరింత ఎత్తుకు ప్రయాణించాడు.
అతని రెక్కల కట్లు వదులైపోయాయి, సూర్యుని సమీపించేకొలదీ మైనం కరిగిపోయి అతడు తన బాహువులను ఎంతగా కదిలించినా అవి గాలిని నిరోధించలేకపోయాయి. భయంతో బిక్కచచ్చిపోయిన అతడు ఆ స్వర్లోకపు ఎత్తులనుండి క్రిందనున్న సముద్రాన్ని చూశాడు.
భయం వల్ల ఏర్పడిన ఓ అంధకారం అతడి కనులను కమ్మేసింది. ఇప్పుడిక మైనం పూర్తిగా కరిగిపోగా అతడు తన వట్టిచేతులను అటూఇటూ కొట్టుకున్నాడు. తనను నిలిపి ఉంచే ఆధారమేదీ అక్కడ లేకపోవడంతో అతడు భయంతో గజగజ వణికిపోయాడు.
క్రిందికి, మరింత క్రిందికి అతడు పడిపోతున్నాడు.
అలా పడిపోతున్నపుడు అతడు ఇలా అరిచాడు. " తండ్రీ! ఓతండ్రీ! నాదన్నది అంతా ముగిసిపోయింది"
అంతలోనే పచ్చని నీరు అతడి నోటిని శాశ్వతంగా నొక్కివేసింది.
దుఃఖితుడైన ఆ తండ్రి -ఇప్పుడు అతను తండ్రే కాదు- ఇలా అరిచాడు.
" ఇకారస్, ఎక్కడ ఉన్నావు? ఏ గగన ప్రాంతాల కిందకు నీవు ప్రయాణించావు?
ఇకారస్, ఇకారస్" అని అతడు మరల మరలా అరిచాడు.
అంతలో నీటి తెట్టుమీద అతడి రెక్కలు కంటబడ్డాయి.
భూమి ఇకారస్ అస్థికలను స్వీకరించింది, సముద్రం అతడి పేరును గ్రహించింది.
(క్రీట్ దేశపు రాణి అయిన ఫసిఫే ఒక ఎద్దును మోహించిన కథ ప్రేమకళ తొలిభాగంలో చెప్పబడింది. దానికి కొనసాగింపే ఇప్పుడు చెప్పిన డెడాలస్, ఇకారస్ల గాథ.
అనుభవం, నైపుణ్యం ఉన్న డెడాలస్ లేని అవకాశాన్ని సృష్టిస్తే, అవి రెండూ లేని ఇకారస్ ఉన్న అవకాశాన్ని కూడా పోగొట్టుకున్నాడు.
చాకచక్యం లేకపోతే చెంత చేరిన ప్రియురాలు కూడా చేజారిపోతుందన్నదే ఇక్కడ ఒవిడ్ చెప్పదలచుకున్నది.)
మరలా ప్రస్తుతించండి!
నేను కోరుకునే బహుమతి నా వలలో చిక్కింది.
సంతోషిస్తున్న ప్రేమికులంతా విజయచిహ్నంగా పల్లవకిరీటాన్ని (ఆకులతో చేసిన కిరీటం) నా నుదుటన ఉంచండి.
ఆస్క్రా ప్రాంతపు కవి హెసాయిడ్కన్నా, మేనియా ప్రాంతపు కవి ఆ ముసలి గుడ్డి హోమర్ కన్నా నన్ను ఉన్నతుడిగా భావించండి.
యుద్ధకాముక అమిక్లె ప్రాంతం నుండి తను చెరబట్టిన వధువుతో కలిసి తెల్లటి తెరచాపలెత్తి నౌకాయానం చేసిన అపరిచితుడైన పారిస్ ఇలాంటివాడే.
(ట్రాయ్ యువరాజైన పారిస్ స్పార్టాకి అతిథిగా వెళ్ళాడు. స్పార్టా దేశపు రాణి, అపురూప సౌందర్యరాశి అయిన హెలెన్ను అంతఃపురంలో రాజులేని సమయంలో అపహరించిన పారిస్ ఒక నౌకలో ఆమెను ట్రాయ్ నగరానికి తీసుకువెళ్ళాడు. స్పార్టాలోని ఓ జనావాసం పేరు అమిక్లే.)
ఓ హిప్పోడామియా!
నీ స్వదేశం నుండి నిన్ను విజయరథంలో ఎంతో దూరం తీసుకువచ్చిన పెలోప్స్ కూడా ఇలాంటివాడే.
(హిప్పోడామియా తండ్రిని రథం నడిపే పోటీలలో ఓడించిన పెలోప్స్ ఆమెను చేబట్టి తనతో తీసుకువెళ్ళాడు.)
యువకుడా! ఎందుకు తొందర పడుతున్నావు?
నీ నౌకాయానం ఇంకా అలలు లేని నిశ్చల సముద్రంలోనే ఉంది.
నేను నిన్ను తోడ్కొనివెళుతున్న తీరం ఇంకా చాలా దూరం ఉంది.
నా కవితలు నీ ప్రియురాలిని నీ చేతులలోకి తెచ్చాయి; కానీ అది చాలదు.
ఆమెను ఎలా గెలుచుకోవాలో నా విద్య నీకు నేర్పింది.
గెలుపొందిన ఆమెను ఎలా పదిలం చేసుకోవాలో కూడా నీకు తప్పక నేర్పాలి.
విజయాలు పొందడం చాలా గొప్ప, అయితే వాటిని నిలుపుకోవడం మరింత గొప్ప.
ముందరిది ఒక్కోసారి యాదృచ్ఛికంగా జరగవచ్చు, కానీ తరువాతది ఎప్పుడూ నైపుణ్యం ఉంటేనే జరుగుతుంది.
వీనస్, మరియు ఆమె కొడుకువైన నీవు; ఎప్పుడైనా నా మీద మీ కృపాదృక్కులు ప్రసరింపజేసారూ అంటే అది మరెప్పుడో కాదు ఇప్పుడే. నాకు మీ చేయూత కావలసినది ఇప్పుడే.
(భారతీయ పురాణాలలో ప్రేమకు అధిదేవతలైన రతీ మన్మథులు భార్యాభర్తలు; కానీ గ్రీకు పురాణాలలోని ప్రేమ దేవతలైన ఆఫ్రోడైట్ మరియు ఎరోస్, లేక రోమన్ పురాణాలలోని వీనస్ మరియు క్యుపిడ్‌లు తల్లీకొడుకులు. ఇందులో వీనస్ లేక ఆఫ్రోడైట్ యవ్వనంలో ఉంటే ఆమె కొడుకైన క్యుపిడ్ లేక ఎరోస్ పసిబాలుడు.)
విజ్ఞాన దేవతవైన ఎరాటో! నిన్ను కూడా నేను ఆవాహన చేస్తున్నాను. ఎందుకంటే నీ పేరు ప్రేమ దేవుడైన ఎరోస్ నుండే వచ్చింది.
(గ్రీకు పురాణాలలో తొమ్మిది మంది విజ్ఞాన దేవతలు ఉన్నారు. వీరంతా స్త్రీలు. వీరిలో ప్రేమ కవిత్వం చెప్పే విజ్ఞాన దేవత పేరు ఎరాటో)
నేను తల పోస్తున్న కార్యం చాలా గొప్పది.
ప్రేమ దేవుడైన ఆ చంచల బాలుడిని ఎలా బందీ చేయాలన్నదానిని నేను చెప్పబోతున్నాను. ఈ విశాల ప్రపంచంలో అతడు అటునిటు ద్రిమ్మరి వలే తిరుగుతుంటాడు. అతడు చాలా తేలికగా ఉంటాడు, పైగా ఎగరడానికి రెక్కలు కూడా ఉన్నాయి. అతడిని చరించకుండా ఆపడం చాలా కష్టం.
(క్రీట్ దేశపు రాజు మైనస్. అతని రాణి ఫసిఫె. ఆమె ఒక ఎద్దుని మోహించి దానితో కూడి సగం మనిషి, సగం ఎద్దు రూపంలో ఉండే మినోటార్ అనే ఒక బిడ్డను కంటుంది. దీనితో కోపించిన మైనస్ నిర్మాణశిల్పి (Architect) అయిన డెడాలస్తో ఒక జాలమందిరాన్ని (Labyrinth) నిర్మింపజేసి దానిలో మినోటార్‌ను బంధిస్తాడు.
డెడాలస్ ఏథెన్స్ నుండి పారిపోయి వచ్చి క్రీట్లో ఆశ్రయం పొందుతుంటాడు.
ఆ జాలమందిరం గురించి ప్రజలకు తెలియకూడదనుకున్న మైనస్ దానిని నిర్మించిన డెడాలస్‌ను, అతడి కొడుకైన ఇకారస్‌ను ఓ చోట బంధిస్తాడు. అయితే డెడాలస్ తన నిర్మాణ కౌశలాన్నంతా ఉపయోగించి తయారుచేసిన మైనపు రెక్కల సాయంతో తన కొడుకుతో పాటుగా అక్కడ నుండి తప్పించుకుంటాడు. )
తన విదేశీ అతిథి తప్పించుకోడానికి అవకాశమున్న ప్రతిదారినీ మైనస్ (Minos) మూసివేశాడు. అయినా కూడా అతడు సాహసించి మైనపు రెక్కలతో ఓ దారిని వెతుక్కున్నాడు. తన తల్లి చేసిన తప్పువల్ల జన్మించిన సగం మనిషి, సగం ఎద్దుగా ఉన్న ఆ వింతజీవిని ఖైదుచేసిన డెడాలస్ మైనస్తో ఇలా పలికాడు.
"ధర్మనిరతుడవైన ఓ రాజా! నా ప్రవాసానికి ముగింపు పలుకు. నా జన్మభూమి నా అస్థికలను స్వీకరించనీయి. కౄరమైన విధి నన్ను నా దేశంలో బ్రతకనీయలేదు, కనీసం నాకు అక్కడ చావునన్నా అనుగ్రహించు.
నాసేవలు చాలవనుకుంటే నాకొడుకునైనా స్వదేశం తిరిగి వెళ్ళనీయి. ఒకవేళ నీకు యువకునిమీద జాలికలుగకపోతే కనీసం ఈ వృద్ధుడినైనా కరుణించు."
ఆ విధంగా డెడాలస్ వేడుకొన్నాడు. అయితే మైనస్ హృదయాన్ని తాకడానికి పలికిన ఈ మాటలు మరియు ఇలాంటివే అనేక ఇతర మాటలు అన్నీ వృధాప్రయాసే అయ్యాయి.
అతడి వేడికోళ్ళను మైనస్ అసలు వినిపించుకోలేదు. అవి అతడిని ఏమాత్రం కదిలించలేకపోయాయి.
తన వేడికోళ్ళ వలన ఎలాంటి ఉపయోగం లేదని తెలుసుకున్న అతడు తనలో తాను ఇలా అనుకున్నాడు.
“చూడూ! నీ సృజనాత్మకతను నిరూపించుకోవడానికి నిజానికి ఇది నీకొక అవకాశం. మైనస్ భూమిని శాసిస్తాడు, మైనస్ సముద్రాన్ని శాసిస్తాడు. కనుక వాటిద్వారా తప్పించుకోచూడటం వల్ల ఉపయోగం లేదు. ఇక మిగిలింది ఆకాశమే. ఆ ఆకాశం గుండా నాకొక మార్గాన్ని ఏర్పరుచుకుంటాను.
మహోన్నతుడవైన ఓ ఇంద్రా! నా ఈ దుడుకుతనాన్ని మన్నించు. ఆకాశాన దేవతల నివాసాల ఎత్తువరకు రావాలనేది నా ఉద్దేశం కాదు. అయితే నిర్దయుడైన ప్రభువునుండి తప్పించుకోవడానికి నాకున్నది ఒక్కటే మార్గం, ఒకేఒక్క మార్గం.
ఒకవేళ పాతాళంలోగుండా ఏదైనా దారి ఉంటే, దానిలోగుండా వెళ్ళడానికి కూడా నేను భయపడేవాడిని కాదు.
నా సహజత్వానికి భిన్నంగా వ్యవహరించే శక్తిని నాకు ప్రసాదించు.”
కష్టాలు తరచూ సృజనకు దారితీస్తాయి. ఎవరైనా, ఎప్పుడైనా అనుకున్నారా మానవుడు ఆకాశంగుండా ప్రయాణిస్తాడని. అయితే ఇది నిజం. డెడాలస్ పక్షి ఈకలను తెడ్లవలే పేర్చి రెక్కలను తయారు చేశాడు. అవి చెదిరిపోకుండా దారంతో కుట్టి, మంటలో కరిగించిన మైనంతో ఆ రెక్కల క్రిందిభాగానికి పూతవేశాడు.
మరిప్పుడు నూతనమైన మరియు అద్భుతమైన ఆ పనితనం పూర్తి అయినది. డెడాలస్ కొడుకు చిరునవ్వుతో ఆ ఈకలను, ఆ మైనాన్ని స్పృశించాడు. అయితే ఆ రెక్కలు తన భుజాల కొరకే తయారుగా ఉన్నాయని అతడికి తెలియదు.
అతడి తండ్రి వాటి గురించి ఇలా చెప్పాడు. “ఇదిగో చూడు! మనలను స్వదేశానికి తీసుకువెళ్ళే సాధనాలు ఇవే. వీటిద్వారానే మనం మైనస్ బారినుండి తప్పించుకుంటాము. మైనస్ మనకున్న అన్ని దారులను మూసివేయగలిగాడేమోగానీ, ఆకాశమార్గాలను మాత్రం అతడు మూసివేయలేడు.
నా ఈ పనితనంద్వారా గగనంలోకి చొచ్చుకెళ్ళడం నీకు సాధ్యమవుతుంది.
అయితే తారామండలంలోని టెగియా కన్యవైపు గానీ, ఖడ్గదారియైన ఓరియన్వైపు గానీ నీ చూపు మరలకుండా జాగ్రత్త వహించు. నా ప్రయాణమార్గాన్ని నీవు అనుసరించు. నేను ముందుండి ప్రయాణిస్తాను. నన్ను అనుసరించడంతో తృప్తిపడు. నీకు మార్గం చూపడానికి నేనుండగా నీకెలాంటి భయం ఉండదు.
మన గగనప్రయాణంలో మనం గనుక పైపైకి ఎగిరి సూర్యుని సమీపించినట్లైతే మన రెక్కలకున్న మైనం వేడిమిని తట్టుకోలేదు; అలాగే మరీ క్రింద ఎగిరినట్లైతే సముద్రపుతేమకు మన రెక్కలు బరువు పెరిగి వాటిని మనం కదిలించలేనంతటి భారంగా మారతాయి.
కనుక మధ్యన ఉన్న మార్గంలో ఎగురు; కుమారా! అలాగే వీచే గాలి గురించి కూడా జాగ్రత్త వహించు. అది ఏ వైపుకు వీస్తుందో ఆవైపుకే నీవు పయనించు.”
ఆ విధంగా పలికి అతడు ఆ రెక్కలను తన కుమారుని లేత భుజాలమీద అమర్చాడు. తదుపరి కొత్తగా రెక్కలొచ్చిన తన దుర్బలమైన పిల్లలకు ఎగరడమెలాగో తల్లిపక్షి నేర్పినట్లుగా ఆ రెక్కలను ఎలా కదిలించాలో అతనికి చూపాడు.
ఆమీదట, తన భుజాలకు కూడా రెక్కలను అమర్చుకుని, కొంత ఆతురతతో, కొంత భయంతో తెలియని దారిలో పయనానికి సిద్ధమయ్యాడు.
తన ప్రయాణాన్ని ఆరంభించడానికి ముందు అతడు తన కొడుకుని ముద్దాడాడు. ఆ సమయంలో ఆ వృద్ధుని చెంపలమీద అశృధారలు అప్రయత్నంగా జాలువారాయి.
అక్కడికి సమీపంలోనే పర్వతం కన్నా ఎత్తు తక్కువగానూ, మైదాన ప్రాంతం కన్నా ఎత్తుగానూ ఉండే ఓ కొండ ఉన్నది. అక్కడినుండే వారు తమ దయనీయ గగనప్రయాణాన్ని ఆరంభించారు.
డెడాలస్ ఓ వైపు తన రెక్కలను కదిలిస్తూనే వెనుతిరిగి తన కొడుకు రెక్కలవైపు కూడా చూస్తున్నాడు. అయినాకూడా తన ప్రయాణమార్గం సాఫీగా ఉండేటట్లు చూసుకుంటున్నాడు.
మొదట తమ గగనయానంలోని కొత్తదనం వారిని సంభ్రమాశ్చర్యాలకు గురిచేసింది. కాసేపటికి ఇకారస్ భయాన్నంతా పక్కనబెట్టి మరింత వేగంగా, మరింత ధైర్యంగా ఎగరనారంభించాడు.
ఒక జాలరి చేపను పట్టబోతూ వీరిని చూచి తన గాలాన్ని చేజార్చుకున్నాడు.
అంతలోనే వారు సమోస్ ద్వీపాన్ని దాటేశారు.
వారు ప్రయాణించిన మార్గానికి ఎడమవైపున నాక్సస్, పారోస్ ద్వీపాలు మరియు అపోలో దేవతకు ప్రియమైన డెలోస్ ద్వీపం ఉన్నాయి;
అలాగే కుడివైపున లెబింథొస్ ద్వీపం, దట్టమైన అడవులున్న కలిమ్న ద్వీపం మరియు సమృద్ధిగా చేపలున్న కొలనులు చుట్టూ ఉండే ఆస్టిపాలే ద్వీపం ఉన్నాయి.
అంతలో ఇకారస్, యువతకు సహజంగా ఉండే నిర్లక్ష్యధోరణితో దుందుడుకుతనం పెరిగిపోయి, తన తండ్రిని వెనక వదిలేసి మరింత ఎత్తుకు ప్రయాణించాడు.
అతని రెక్కల కట్లు వదులైపోయాయి, సూర్యుని సమీపించేకొలదీ మైనం కరిగిపోయి అతడు తన బాహువులను ఎంతగా కదిలించినా అవి గాలిని నిరోధించలేకపోయాయి. భయంతో బిక్కచచ్చిపోయిన అతడు ఆ స్వర్లోకపు ఎత్తులనుండి క్రిందనున్న సముద్రాన్ని చూశాడు.
భయం వల్ల ఏర్పడిన ఓ అంధకారం అతడి కనులను కమ్మేసింది. ఇప్పుడిక మైనం పూర్తిగా కరిగిపోగా అతడు తన వట్టిచేతులను అటూఇటూ కొట్టుకున్నాడు. తనను నిలిపి ఉంచే ఆధారమేదీ అక్కడ లేకపోవడంతో అతడు భయంతో గజగజ వణికిపోయాడు.
క్రిందికి, మరింత క్రిందికి అతడు పడిపోతున్నాడు.
అలా పడిపోతున్నపుడు అతడు ఇలా అరిచాడు. " తండ్రీ! ఓతండ్రీ! నాదన్నది అంతా ముగిసిపోయింది"
అంతలోనే పచ్చని నీరు అతడి నోటిని శాశ్వతంగా నొక్కివేసింది.
దుఃఖితుడైన ఆ తండ్రి -ఇప్పుడు అతను తండ్రే కాదు- ఇలా అరిచాడు.
" ఇకారస్, ఎక్కడ ఉన్నావు? ఏ గగన ప్రాంతాల కిందకు నీవు ప్రయాణించావు?
ఇకారస్, ఇకారస్" అని అతడు మరల మరలా అరిచాడు.
అంతలో నీటి తెట్టుమీద అతడి రెక్కలు కంటబడ్డాయి.
భూమి ఇకారస్ అస్థికలను స్వీకరించింది, సముద్రం అతడి పేరును గ్రహించింది.
(క్రీట్ దేశపు రాణి అయిన ఫసిఫే ఒక ఎద్దును మోహించిన కథ ప్రేమకళ తొలిభాగంలో చెప్పబడింది. దానికి కొనసాగింపే ఇప్పుడు చెప్పిన డెడాలస్, ఇకారస్ల గాథ.
అనుభవం, నైపుణ్యం ఉన్న డెడాలస్ లేని అవకాశాన్ని సృష్టిస్తే, అవి రెండూ లేని ఇకారస్ ఉన్న అవకాశాన్ని కూడా పోగొట్టుకున్నాడు.
చాకచక్యం లేకపోతే చెంత చేరిన ప్రియురాలు కూడా చేజారిపోతుందన్నదే ఇక్కడ ఒవిడ్ చెప్పదలచుకున్నది.)
No comments:
Post a Comment